Ergotherapie en fysio-/oefentherapie kunnen  vaker toegevoegde waarde bij de zorg voor cliënten in de palliatieve fase bieden dan gedacht. Het accent van de zorg die deze therapeuten bieden, verschuift in de palliatieve fase geleidelijk van revalidatie/rehabilitatie naar ondersteunende zorg en symptoombestrijding. De cliënt staat centraal en kiest zijn doelen, de zorg en de wijze waarop deze wordt verleend.

De fysiotherapeut richt zich vooral op houding- en bewegingsproblemen van de terminale cliënt:

• Training van de mobiliteit en advies over bijvoorbeeld loophulpmiddelen;
• Het voorkomen en behandelen van contracturen;
• Het onderhouden en mogelijk verbeteren van kracht en uithoudingsvermogen;
• Pijnbestrijding;
• Behandeling en preventie (voorlichting) bij het ontstaan van lymfoedeem;
• Behandeling van ademhalingsproblemen;
• Vermindering van spanningsklachten;
• Mantelzorger en thuiszorgmedewerker adviseren bij /aanleren van tiltechnieken.

De ergotherapeut richt zich vooral op alledaagse handelingen die de cliënt zelf nog wil uitvoeren:

• Houdingsadviezen in relatie tot handelingen als eten, lezen en zelfverzorging.  Door voorlichting worden complicaties  (zich verslikken, decubitus  door trek- en schuifkrachten) soms voorkomen;
• Aanleren van nieuwe vaardigheden zoals rolstoelrijden, gebruiken van hulpmiddelen of zittend handelen;
• Aandacht voor het stellen van prioriteiten: welke (deel)handelingen voer je nog wel of niet uit en in welke volgorde?
• Onderzoek naar de nut en noodzaak van hulpmiddelen;
• Advies over de benodigde hulpmiddelen en aanpassingen binnen de woning;
• Advies over de preventie en behandeling van decubitus;
• Daarnaast kan de ergotherapeut de mantelzorger trainen en diens vaardigheden verbeteren.