In Nederland is door de Zorggroep Almere (ZGA) al vroeg geanticipeerd op de ontwikkelingen in de ouderenzorg thuis.
In 2003 begon de introductie van ‘Fysiotherapie in de thuiszorg’ (destijds ‘Thuiszorgfysiotherapie’ genoemd). Er werd een pilot gestart, gebaseerd op de uitgangspunten van het concept ‘Geïntegreerde thuiszorg’ (Riezebos 2003). Voorafgaand aan de pilot werden diverse gesprekken gevoerd met huisartsen en de thuiszorg die ook onderdeel uitmaakten van de Zorggroep Almere. Er werd een behoeftepeiling gedaan, waaruit bleek dat er veel vraag was naar een nauwere samenwerking tussen de betrokken zorg- en hulpverleners in de thuissituatie. De voornaamste doelen waren achtereenvolgens:
- Een beter bereik van de doelgroep thuiswonende (kwetsbare) ouderen, chronisch zieken en terminale patiënten en hun mantelzorgers;
- het handhaven van de thuissituatie en
- de verbetering van de kwaliteit van zorg.
Vervolgens werden huisartsen en thuiszorg geïnformeerd over de werkwijze van ’thuiszorgfysiotherapie’ en in kennis gesteld van de verwijscriteria. Ook werd er samenwerking gezocht met ergotherapeuten waardoor de zorg aan de gezamenlijke doelgroep in het wijkzorgnetwerk van deze disciplines effectiever kon worden verleend.
Wijkverpleging, ergotherapie en fysiotherapie werkten vervolgens samen aan de zorg voor thuiswonende (kwetsbare) ouderen, chronisch zieken en terminale patiënten binnen een ‘wijkzorgnetwerk’ onder eindverantwoordelijkheid van de huisarts. Door deze samenwerking werd de fysiotherapeut veel vaker betrokken bij de zorg aan thuiswonende patiënten. Hij/zij benaderde de patiënt in de context van zijn/haar totaal functioneren in de thuissituatie en als deel van een zorgsysteem.
Met name preventief richtte de thuiszorgfysiotherapeut zich nadrukkelijk op het verbeteren van functioneel bewegen, het voorkomen van vallen en mantelzorgoverbelasting en het signaleren van multiprofessionele zorgvragen.
